Search
Close this search box.

[Blog] de eerste week de Afvalrace vol spierpijn

Foto: Ons Son en Breugel

Vrijdag 22 januari: Bas van SonSport Active Centre aan de deur met het Ons Son en Breugel met het verlossende woord: jij mag mee doen aan de Afvalrace.

Het was geweldig nieuws, maar ja nu wordt het ook wel heel spannend. Meteen op zondag de eerste bootcamp van de Afvalrace, wat moet ik ervan verwachten? Ga ik het wel volhouden? De eerste bootcamp was een conditie peiling. Rondjes rennen en trappen bestijgen. Rennen werd het voor mij niet heb wel doorgestapt. En dan die trap op… dat was echt afzien voor mij. In 12 minuten heb ik het toch drie keer volgemaakt, met de juiste mensen om me heen die mij motiveerden. Ze zeiden dat ik het goed deed en moest blijven ademen. Daarna nog een circuit en weer twee keer de trap op en af.

Soms dacht ik ‘waar ben ik aan begonnen’.Maar toen we weer terug liepen had ik alweer een voldaan gevoel. Spierpijn heb ik de volgende dag wel gehad.

Dinsdag had ik mijn eerste afspraak met mijn personal trainer Irmo. Voor mij was het zwaar. Ik viel zelfs om bij een squad oefening, maar dat mocht de pret niet drukken. De eerste les was intensief voor mij op dat moment maar heb het toch volbracht. Zeer veel spierpijn gehad daarna, maar ja dan heb je ook wat gedaan.

Maurits doet mee

Woensdagochtend meegedaan aan een Zumba les. Dat ging me goed af, pittig maar toch heel leuk. Mijn vriend Maurits is ook gelijk ingeschreven bij Sonsport Active Centre en doet erg actief mee met sporten en minder eten. Samen romantisch op de bank met olijfjes en komkommer is het nu.

Donderdag aan de fitness gegaan, was ook intensief maar ging allemaal wel goed. Op het eind de loopband op 8% helling en dat 20 minuten lang. Dat was echt te zwaar voor mij, ik dacht echt dit kan ik niet. Maar de helling steeds wat lager gezet en heb de 20 minuten wel volgehouden. Vreselijke spierpijnen de dagen erna gehad.

Het gezonde eten gaat me goed af. Mensen steunen me enorm, voel me ook een stuk fitter. Dat merk ik vooral als ik een trap op loop of de gang op mijn werk. Ik hou meer adem over en dat na een week al!

Zondag hadden we een feest mijn zwager die 60 jaar werd. Ik had ’s morgens een boterham gegeten en dacht ‘ik neem in de middag niks, kan ik daar misschien een beetje koude schotel nemen als avondeten.’ Maar helaas, ze hadden een frietkraam besteld. Heel leuk, maar voor mij op dat moment niet. Ik heb gekozen maar niks te eten, maar dat viel zwaar.Iedereen had nu wel het bericht gelezen over de Afvalrace, iedereen was enthousiast. Ook de trouwplannen kwamen nu erg in opspraak, wat sommigen nog niet wisten dus kregen van alle kanten felicitaties.

Ik voelde me wel een beetje speciaal die dag. Ze willen nu wel een datum weten… Wordt vervolgd.

Lees ook