Iedere maandag om 18:30 uur, als het avondeten nog niet helemaal gezakt is, ben ik er klaar voor: Bootcamp lite. Samen met personal trainer Bas van Sonsport trekken we er op uit in een klein groepje om eens flink te gaan zweten in de buitenlucht. En met het bleke huidje van mij mag dat ook best.
Bootcamp lite is het kleine broertje van de reguliere bootcamp, die standaard op maandag en donderdag gegeven wordt. Net zo zwaar voor de spieren, maar iets minder belastend voor je conditie. Daarnaast kan je bij veel oefeningen zelf je tempo bepalen. Gezien ik geen duursporter ben sluit bootcamp lite goed aan bij mijn wensen. En iedere training is anders. Daar waar je in de fitness altijd dezelfde apparaten gebruikt en in de zalen hetzelfde stramien volgt, is er bij bootcamp lite altijd een variatie aan oefeningen op locaties in de Gentiaan. Gebruikmakend van de omgeving, zoals speeltoestellen.
Na een korte warming-up op de parkeerplaats van HTC zijn de spieren warm. Ondanks de brandende zon valt het qua lichaamstemperatuur mee. Rennend in mijn eigen tempo naar de volgende locatie krijgen de spieren weer even rust, maar moet mijn conditie aan de slag. Maar veel tijd om bij te komen hebben de spieren niet, omdat op de nieuwe locatie Bas meteen van start gaat met de volgende oefeningen. En hij kent hierbij geen genade, ondanks dat het bootcamp lite is. Op handen en voeten kruipen we over het gras met onze knieen net iets boven de grond. Je voelt alle spiergroepen zich samenspannen: bovenbenen, kuiten, buikspieren, armspieren…
We zijn nu twintig minuten bezig en mijn rug en voorhoofd zijn al goed nat. Even om mij heen kijkend zie ik dat de rest van de groep het minder zwaar heeft qua vochtverlies. Ligt het aan mij? Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd met mijn shirt, neem een slok water en sluit me aan bij de rest van de groep. Op handen en tenen in een plank schouder aan schouder, om de beurt elkaar op de schouder tikken. In het begin gaat het nog makkelijk, maar naar mate de tijd vordert beginnen mijn buikspieren en bovenbenen tegen te stribbelen. Volhouden, ondanks dat het zweet langs je neus loopt.
We rennen naar de Bloktempel. Twee man moeten twee maal over de speeltoestellen klimmen, terwijl de rest door de knieen in een squatpositie moeten gaan staan. Net zo lang tot de andere twee klaar zijn met klimmen. De volgende twee gaan klimmen, en de rest moet ‘voor straf’ (denk ik) in de squatpositie blijven staan. Je bovenbenen branden, je rug is kletsnat, hopend dat de twee klimmers haast maken. Weer twee man gaan klimmen, en gelukkig mogen we iets anders doen: snel dribbelen. Hoe sneller je dribbelt, hoe beter voor je conditie. Je kan het al raden: mijn dribbel is niet bijster snel.
We rennen terug naar de parkeerplaats bij HTC voor de laatste oefeningen. Mijn lichaamstemperatuur stijgt naar grote hoogte. De druppels zweet gutsen van mijn voorhoofd, mijn rug zeiknat. Bij de burpees zie ik de druppels zweet op het hete asfalt druppen, als enige in de groep. Na de cooling down is er eventjes een moment om rust te pakken, terwijl we terug naar Sonsport lopen. Ik gooi wat water uit mijn fles over mijn hoofd, maar met deze buitentemperatuur is het water ook warm. Mijn shirt kan ik inmiddels wel uitwringen, zo nat is ‘ie.
