Search
Close this search box.

Blog: zo goed onderweg, maar dan komt carnaval…

Blog: zo goed onderweg, maar dan komt carnaval...
Foto: Pixabay CC0

Het ging zo voortvarend bij de Afval Challenge, maar helaas kon de stijgende (of eigenlijk dalende) lijn de afgelopen twee weken niet doorgezet worden.

Ik ga op de inmiddels welbekende weegschaal staan bij Sonsport, nadat mijn coach Arjen mijn gegevens in heeft gevoerd. Ik durf haast niet te kijken, omdat ik weet wat de weegschaal aan zal gaan geven. “85.2 kilo, niet zo goed jonge,” zegt Arjen met een strenge toon. Ik wist dat het de afgelopen twee weken minder goed was gegaan met eten en sporten, maar dat ik daarbij 100 gram aan was gekomen vond ik dan nog meevallen.

Want de afgelopen twee weken was mijn opgebouwde ritme er helemaal uit. Carnaval heeft echt in mijn Afval Challenge schema gehakt. Je eet wel, maar veel onregelmatiger dan eigenlijk zou moeten en vaak iets minder gezond. Geen hopen friet of andere ongezonde snacks natuurlijk, maar je gaat je wel minder focussen op de gezonde dingen. En zoals ik vorige keer in mijn Afval Challenge blog al aangaf, ik heb het geluk dat ik gemakkelijk nee kan zeggen tegen alcohol en frisdrank vol suiker, wat gelukkig een hoop scheelt. Dat je dan ook je vaste sportmoment op maandag moet missen omdat Sonsport een aangepast rooster heeft is ook een gemis. Maar het is wel mijn fout dat ik dit niet ingehaald heb.

En dan komt wat vele overkomen is na carnaval een week later: griep. Afgelopen zaterdag begon het met verminderde eetlust, hoofdpijn en een algemeen duf gevoel. De volgende dag was ik helemaal geveld en aan bed gekluisterd. Geen honger, maar toch mijn best doen om ten minste iets aan vezels en mineralen binnen te krijgen met groente, ontbijtgranen en kwark. Maar je beweegt niet. Twee dagen op bed is funest en heeft er (mede door mijn nonchalance tijdens de carnaval) voor gezorgd dat ik geen progressie heb kunnen maken.

“Van ziek zijn val je ook af, maar die 100 gram zal wel geen spier zijn,” zegt Arjen. Dat is het fijne (of in dit geval vervelende) aan de weegschaal bij Sonsport waar alle deelnemers aan de Afval Challenge tegen op moeten kijken: de computer kan dat precies berekenen. Naast je gewicht meet de weegschaal ook je BMI (Body Mass Index), vetpercentage, vet-massa, vetvrije massa en lichaamsvocht. Op basis van mijn leeftijd en lengte kan dan bekeken worden hoe je er voor staat. Ik was lekker op weg, maar moet nu dus weer toegeven.

DatumGewichtBMIVetpercentageVet-massaVetvrije massaLichaamsvocht
11 januari87.0 kg27.227.0%23.5 kg63.5 kg46.5 kg
25 januari85.4 kg26.724.6%21.0 kg64.6 kg47.1 kg
8 februari85.1 kg26.622.3%19.0 kg66.1 kg48.4 kg
22 februari85.2 kg26.624.8%21.2 kg64.1 kg46.9 kg

Het ging de goede kant op, maar helaas iets toe moeten geven in de afgelopen twee weken. De eerste drie weken daalde mijn gewicht, mijn BMI, mijn vetpercentage en mijn vet-massa. Zoals het hoort. De vetvrije massa moet omhoog om het doel te bereiken. Ik heb volgens de geleerden maximaal een BMI van 24.9 nodig is om uit de classificatie ‘overgewicht’ te komen.

“En wat gaan we daar aan doen?” Arjen is duidelijk niet blij en zet me aan het werk. Met extra oefeningen voor thuis en verplicht mee moeten sporten bij Club Power (waarbij zijn partner Danny mij in de gaten kan houden als instructeur) stuurt Arjen mij weer richting de fitness zodat ik mijn schema af kan maken, in de hoop dat over twee weken we weer positief nieuws hebben.