Het niet communiceren van 40.000 euro aan extra verhuiskosten voor de bibliotheek is de prijs voor het leren van een wijze les voor de gemeente.

Het rapport van de concerncontroller, die in opdracht van het college van burgemeester en wethouders in was geschakeld, gaf een beeld van hoe de kosten voor de verhuizing van de bibliotheek hoger uit konden vallen dan oorspronkelijk gecommuniceerd. Maar met het rapport was het boek nog niet gesloten, want de politiek was tijdens de commissie algemene zaken aan zet.

En daar bleek dat de partijen het over het algemeen eens waren: deze “beschamende vertoning” mag nooit meer gebeuren. Hoewel 40.000 euro meer was uitgegeven dan eerder gecommuniceerd door een late melding van extra kosten, viel dit bedrag nog binnen het mandaat van het college. Extra toestemming van de gemeenteraad voor extra geld was niet nodig.

Maar de tijdsdruk zorgde ervoor dat er snel beslissingen moesten worden genomen, ook als een budgethouder die zeggenschap heeft over het potje op vakantie is. Joris van Dam van PvdA/GroenLinks vroeg zich af hoe die tijdsdruk überhaupt heeft kunnen ontstaan, gezien de verhuizing van de bieb al jaren daarvoor besloten was. Volgens burgemeester Hans Gaillard had er iemand bij de aannemer op kantoor liggen slapen en benodigde bestellingen te laat gedaan. “We hebben stevig gesproken met leveranciers om alles voor elkaar te krijgen.”

Het rapport wees uiteindelijk een enkele ambtenaar aan als origine van het pijnpunt binnen de ambtelijke molen, maar uiteindelijk is het college eindverantwoordelijke voor wat de ambtenaren doen. De vertrokken wethouder Robert Visser in dit geval, die tot verbazing van Dorpsbelanglid Elly Brocken in het onderzoek niet ondervraagd zou zijn.

Was alle commotie uiteindelijk wel nodig geweest? De bewoordingen van wethouder Eef van Turnhout werden eerder al door de burgemeester genuanceerd, maar daarmee was het kwaad binnen de gemeenteraad al geschied. Want de cryptische omschrijving van het voorval was niet de meest slimme manier om de raad op de hoogte te brengen van de problemen rondom de kosten van de verhuizing, wat de de burgemeester als portefeuillehouder toegaf. “Communicatie kan altijd beter, maar de melding naar de raad moest wel. Maar eerst moest het college het eigen beeld helder krijgen.”

Uiteindelijk trekt de ambtelijke organisatie lering uit het voorval. De aanbevelingen uit het rapport zijn de leidraad om herhaling in de toekomst te voorkomen en het college de teugels weer stevig in handen te geven. “Uiteindelijk loopt het met een sisser af,” vatte Dorpsvisielid Jelle de Jong samen.