Het is al veel mensen opgevallen. Her en der worden in diverse straten bomen gerooid, vaak tot afgrijzen van een deel van de straat of de rest van de wijk.
De gemeente Son en Breugel heeft een Groenbeleidsplan opgesteld in 2013, en onderdeel van dat Groenbeleidsplan is het kappen van bomen in samenspraak met de bewoners. Het komt erop neer dat als bewoners van een bepaalde straat last hebben van bomen, deze dan in samenspraak met de mensen gekapt kunnen worden. Op zich niks mis mee, zou je zo op het eerste oog zeggen. Maar de realiteit is helaas anders. Want wat is samenspraak? En wat is last?
De gemeente is als een dolle aan het kappen geslagen, de meest lullige reden wordt aangegrepen om bomen te kappen. Er worden zelfs bomen omgegooid die van de rechter moeten blijven staan. Ook zwaait de gemeente met enquêtes die gehouden zijn waaruit blijkt dat de meerderheid van de mensen wil dat de bomen tegen de grond gaan. Maar als je dan mensen spreekt in de desbetreffende straten blijkt dat lang niet iedereen het eens is met de kapwoede van de gemeente. En er zijn ook gewoon mensen in die straten die helemaal geen enquête hebben gezien. Selectief enquêteren heet dat. En weinig representatief.
Of als blijkt dat de enquête in eerste instantie niet genoeg respons oplevert, dat er dan doodleuk een nieuwe enquête wordt gehouden onder bewoners van een gedeelte van de straat. Als dat dan een bevredigend resultaat oplevert, dan wordt er vrolijk tot kap overgegaan. Het gevaar hierin is, dat als er maar een minieme meerderheid is, je geheid boze buren hebt. Op deze manier speelt de gemeente de burgers tegen elkaar uit en zorgt men voor een hoop onderlinge onrust in de straat.
Maar wat is dan overlast vraag ik me af. Als bomen een gevaar vormen omdat ze bijvoorbeeld om kunnen vallen, dan is het niet zo moeilijk. Maar tegenwoordig is alles last. Bladeren in de tuin, of nog veel erger, op de auto. Of een klinkertje wat omhoogkomt. Tegenwoordig reden om bomen van 40, 50 jaar oud, die het beeld van de hele wijk bepalen om te rammen. Maar het kan nog belachelijker.
Een heel mooi voorbeeld is de van Gentlaan. Op de site van Forum was te lezen dat de mensen in de van Gentlaan er samen uit waren gekomen. Koffie met gebak, en vrolijke gezichten. Althans een aantal. In de van Gentlaan stonden tot voor kort een aantal prachtige mooie iepen. Mensen bleken erg veel last te hebben van de bomen. Er werd een enquête gehouden in de straat maar die leverde te weinig respons op. Besloten werd om een nieuwe enquête te houden, ditmaal vooral onder de mensen die de bomen weg wilde hebben. De grootste tegenstander, die zelf al maar liefst 30 jaar last van die prachtige iepen had, bood aan om de enquête mee in te vullen. Hij beloofde zelfs zijn buren koffie met gebak als hij zijn zin zou krijgen. Een soort van boerenomkoperij zullen we maar zeggen, en het zal dan ook geen verrassing zijn dat de meerderheid er ineens wel was. Gebak doet wonderen.
Maar wat was nu het gigantische probleem in de van Gentlaan? Welnu dat zal ik u zeggen. De mensen hadden geen zonlicht meer in huis en dat was zo verschrikkelijk, dat bomen die de sfeer van de hele wijk bepalen om moesten. Wat een idiote kulreden. Dat dit soort bomen zorgen voor de broodnodige frisse en schone lucht in ons door (snel) wegen omsloten dorpje is niet meer belangrijk.
Gisteren was het een prachtige dag en ik besloot om eens een wandeling te maken door de zonovergoten van Gentlaan. Daar bleek echter dat een hoop mensen hun zonneluifeltje uit hadden staan. Last van de zon…
Lees meer van Het Geweten
Het Geweten is een zelfstandig columnist. De meningen en opvattingen van Het Geweten is niet per se de mening van Ons Son en Breugel en/of haar redactieleden.
