De jaarmarkt kon dit jaar toch nog doorgang vinden, maar de echte reden om naar het centrum te komen was toch echt Lazy Sonnie Afternoon Festival.

De organisatie van de jaarmarkt kwam dit jaar in handen van Van Bokhoven Events, nadat de jaarmarkcommissie besloot te stoppen. Het eerste jaar van de ‘nieuwe’ jaarmarkt is geen daverend succes te noemen. Hoewel vele mensen de route naar het centrum van Son en Breugel wist te vinden, was het in veel opzichten een ‘verplicht rondje’.

Dit jaar geen jeus de boulestoernooi op het Kerkplein en de parkeerplaats naar de kerk, op zich al een hele verandering. Er is helaas niets met de vrijgekomen ruimte gedaan om iets leuks te doen. Ook het Raadhuisplein was grotendeels onbenut, op een bungeetrampoline voor kinderen, twee terrasjes en twee kraampjes van ondernemers na. Zonde dat hier niet creatief mee omgesprongen werd.

Wat opviel aan de kraampjes die wel aanwezig waren, was dat de Sonse ondernemers en verenigingen minder aanwezig waren als voorgaande jaren. Als gevolg was dat de kraampjes gevuld werden met marktkooplieden die jaarmarkten en braderieën afgaan om hun brood te verdienen. Niets mis mee natuurlijk, maar een gemis om onze eigen identiteit hierdoor in mindere mate terug te zien in de jaarmarkt van Son en Breugel.

Gelukkig floreerden de terrasjes tijdens die prachtige weer. De terrassen van de cafés (’t Hart van Son, ’t Raadhuis en de Zwaan) zaten goedgevuld met mensen die het voor zichzelf maar gezellig maakten. De Kiosk werd ook onderbenut, want ook hier was ruimte om creatief entertainment neer te zetten zoals lokale jeugdbandjes (voor de BACK-commissie toch al een streven).

Gelukkig was even verderop Lazy Sonnie Afternoon Festival te vinden in de voortuin van hotel La Sonnerie. De organisatie had een perfecte dag uitgekozen om het festival te organiseren, niet alleen vanwege het heerlijke weer maar vooral vanwege de toestroom van mensen. Vele mensen besloten nog even te blijven nadat ze over de jaarmarkt waren gelopen. De tuin was net als vorig jaar omgetoverd tot een mini-Woodstock die in de smaak viel bij de bezoekers.

De line-up van het festival bevatte de Sonse muzikanten van Grand Union Hotel, een ode aan Johnny Cash van Wanted Man, internationale alure van de Canadese Sierra Noble, zuid-Nederlandse Neill Young coverband
Stardusters en New Gig In Town met muziek van de Eagles. Voor iedereen was er wel muziek waar zij van konden genieten.

Je kunt dus haast wel stellen dat Lazy Sonnie Afternoon Festival een anders saaie dag om heeft weten te toveren in een speciale dag. Misschien had de organisatie van de jaarmarkt toch moeten luisteren naar La Sonnerie en de jaarmarkt door moeten trekken naar het hotel, daar zou iedereen baat bij hebben gehad.