Na een bezoekje van het Chronisch zieken en Gehandicapten Platform om de toegankelijkheid van het dorpshuis te testen, kwamen wat punten bovendrijven. Gemeente, beheerder en het team achter de transformatie gaan voortvarend aan de slag om het ook een dorpshuis te maken voor mensen met een handicap.
September 2022. Het dorpshuis is enkele maanden open en begint langzaam op stoom te komen. Mensen weten het voormalige kerkgebouw steeds beter te vinden. Ook mensen die wat meer hulp nodig hebben. Bij rolstoelgebruikers, mensen met een rollator of wellicht wat minder kracht komen hier en daar wat problemen opborrelen, wat hun bezoek wat onplezieriger maakt. Een deur die naar buiten open draait, deuren die moeilijk opengaan of een lift die te wensen overlaat.
Deze signalen komen binnen bij het Chronisch zieken en Gehandicapten Platform Son en Breugel. Het platform besluit in de maand september een bezoekje te brengen aan het dorpshuis om zelf te ervaren hoe een bezoekje is. Een hele checklist wordt ingevuld met hun bevindingen. Een vrij standaard lijstje: of er invalideparkeerplaatsen zijn, is er een hellingbaan, zijn doorgangen breed genoeg om met een scootmobiel door te kunnen?
Checklist
De checklist wordt omgezet in een verslag, dat naar de gemeente Son en Breugel gaat. Als opdrachtgever van de transformatie van voormalige kerk naar dorpshuis zijn zij immers de aangewezen partij om te horen hoe de toegankelijkheid wordt ervaren door gehandicapten. Een reactie laat lang op zich wachten: zes maanden later reageert de gemeente. De reactie liet op zich wachten omdat de gemeente goed om wil gaan met de bevindingen, zodat het een dorpshuis voor iedereen wordt. Ook als je een handicap hebt.
De gemeente laat het gebouw toetsen op de Integrale Toegankelijkheid Standaard. De standaard bestaat uit een groot aantal bouwtechnische eisen waarmee een gebouw integraal toegankelijk wordt. De gemeente erkent in hun reactie op de bevindingen van het Chronisch zieken en Gehandicapten Platform Son en Breugel dat niet alles goed is, maar druk bezig is met de beheerder van het dorpshuis en de architect om de drempel (bijna letterlijk) te verlagen.
Lange en korte adem
Enkele ‘Quick wins’ zijn meteen doorgevoerd. In november werd een heg geplaatst bij de ingang zodat er een fysieke afscheiding ontstaat bij het bordes. De beheerder wordt gevraagd oog te hebben voor de fietsen voor de ingang die de ingang kunnen blokkeren. Een verwijzing naar de automatisch openslaande deuren wordt aangebracht. Een noodoproep vanuit het invalidetoilet waar eerst niet op werd gereageerd heeft speciale aandacht bij oefeningen. De toegankelijkheid van het CMD is inmiddels ook ondervangen.
Andere pijnpunten hebben meer tijd nodig. De parkeerplaats bleek veel te klein, maar wordt bij de herindeling van het centrum (die nog jaren op zich kan laten wachten) aangepast naar officiële maten. Het plaatsen van geleidenlijnen naar het dorpshuis voor mensen die minder goed zien wordt op korte termijn bekeken. Deuren die moeilijk openen door een dranger zullen na verloop van tijd soepeler worden. Vooral de door gehandicapten gehekelde ingang, die naar buiten draait, wordt vervangen door een automatische schuifdeur.
Blij met toezeggingen
Het Chronisch zieken en Gehandicapten Platform Son en Breugel is deels positief over de reactie van de gemeente op hun bevindingen. “We zijn blij dat er zaken zijn toegezegd ter bevordering van de toegankelijkheid van het Dommelhuis,” zegt voorzitter Jan de Lange. “Over een aantal zaken hebben we nog wat opmerkingen gemaakt. We gaan er van uit dat we in samenspraak met elkaar op termijn tot een goed resultaat van de toegankelijkheid kunnen komen.”
Jan de Lange vraagt wel aandacht tussen de papieren werkelijkheid en de praktijk. “Regelmatig wordt genoemd dat de situatie voldoet aan de ITS normen. Dat lijkt wel goed maar er is wel een verschil tussen de ITS normen en de praktische kijk van het CG Platform en anderen die wel problemen ervaren.”