Sinds januari probeer ik wat fitter te worden. Het begon met een oproep op Facebook, of iemand een crosstrainer kwijt wou?
Één van de meest bruikbare reacties was die van een collega. Ze geeft outdoor trainingen op ons werk, daar kon ik wel bij aansluiten. Ik durfde niet alleen te gaan, dus probeerde ik collega’s te motiveren om ook mee te gaan. Dat is gelukt! Inmiddels zijn er heel wat collega’s die af en toe eens mee gaan sporten.
Elke week ben ik kapot na de training, maar het geeft zoveel voldoening. Zoveel, dat mijn doel veranderd is. Al jaren heb ik problemen met mijn gewicht. Daar ben ik niet trots op en om het zo te typen is erg confronterend. Maar het is een feit. Ik kan er omheen blijven draaien, maar dat helpt niet. 5 jaar geleden was ik op m’n zwaarst. Inmiddels scheelt dat 20kg, in positieve zin. Volgens de BMI zit ik nu op de grens van normaal en overgewicht. ik heb mezelf een streng dieet opgelegd. Zo streng dat ik er niet bij kon sporten. Dat lukt me nu niet meer, ik vind eten zo lekker.
Nu ben ik conditie aan het opbouwen. Nooit verwacht dat ik het leuk zou vinden. Ik ben namelijk niet competitief ingesteld, maar toch streef ik steeds naar een betere pace bij het hardlopen. Na het werk trek ik m’n sportkleding aan en begin ik aan mijn rondje. Ik start in Breugel, ren dan langs Thermea Son, hoekje om richting het centrum, links af bij de Dames en dan langs het hertenkamp weer richting mijn huis. Ruim 4 km.
Ik kan alleen maar respect hebben voor iedereen wie een dieet volgt, sport of beide. De reis naar een gezond leven door afvallen en fitter worden is niet makkelijk, maar het is een uitdaging. En ondanks dat ik niet competitief ingesteld ben ga ik de uitdaging graag aan, net als de dames van de Afvalrace. Wat knap dat ze de strijd aan gaan en het willen delen met iedereen.
Mijn doel is nu om fit te worden, wat meer spier ontwikkeling te krijgen en gewoon beter in mijn vel zitten. Aan het begin had ik nooit verwacht dat het mij zoveel zou bieden!
